segunda-feira, 18 de agosto de 2025

Primeira Leitura: Juízes 6:11-24 - 19.08.2025


Lectio prima: Liber Iudicum (6,11-24)

11 Venit autem angelus Domini, et sedit sub quercu, quae erat in Ephra, et pertinebat Ioas patri Abiezer: cumque Gedeon filius eius excuteret atque purgaret frumenta in torculari, ut fugeret Madian,
O anjo do Senhor veio e sentou-se debaixo do carvalho que havia em Efra, pertencente a Joás, pai de Abiezer. Gideão, seu filho, malhava o trigo no lagar, para escondê-lo dos madianitas.

12 Apparuitque ei angelus Domini, et dixit: Dominus tecum, virorum fortissime.
O anjo do Senhor apareceu-lhe e disse: O Senhor está contigo, homem valente.

13 Dixitque ei Gedeon: Obsecro, domine mi, si Dominus nobiscum est, cur apprehenderunt nos haec omnia? ubi sunt mirabilia eius, quae narraverunt patres nostri, atque dixerunt: De Aegypto eduxit nos Dominus? nunc autem dereliquit nos Dominus, et tradidit in manu Madian.
Gideão lhe respondeu: Perdão, meu senhor! Se o Senhor está conosco, por que nos aconteceu tudo isto? Onde estão as suas maravilhas, que nossos pais nos contaram, dizendo: O Senhor nos tirou do Egito? Agora, porém, o Senhor nos abandonou e nos entregou nas mãos de Madiã.

14 Respexitque ad eum Dominus, et ait: Vade in hac fortitudine tua, et liberabis Israel de manu Madian: scito quod misi te.
O Senhor voltou-se para ele e disse: Vai com essa tua força e libertarás Israel das mãos de Madiã. Sou eu quem te envio.

15 Qui respondens ait: Obsecro, domine mi, in quo liberabo Israel? ecce familia mea infima est in Manasse, et ego minimus in domo patris mei.
Ele respondeu: Perdão, meu Senhor! Com que poderei libertar Israel? Eis que minha família é a mais pobre em Manassés, e eu sou o menor na casa de meu pai.

16 Dixitque ei Dominus: Ego ero tecum: et percuties Madian quasi unum virum.
O Senhor lhe disse: Eu estarei contigo, e tu ferirás Madiã como se fosse um só homem.

17 Cui ait Gedeon: Si inveni gratiam coram oculis tuis, da mihi signum quod tu sis qui loqueris ad me.
Gideão disse: Se encontrei graça aos teus olhos, dá-me um sinal de que és tu quem fala comigo.

18 Ne recedas hinc, donec revertar ad te, et offeram oblationem, et ponam coram te. Qui respondit: Ego praestolabor adventum tuum.
Não te afastes daqui até que eu volte a ti, traga minha oferenda e a coloque diante de ti. Ele respondeu: Eu esperarei o teu retorno.

19 Ingressus est itaque Gedeon, et coxit haedum, panesque azymos de epha farinae: carnesque ponens in canistro, et ius carnium mittens in ollam, protulit ad eum sub quercu, et obtulit.
Gideão entrou, preparou um cabrito e pães ázimos com uma medida de farinha; pôs a carne num cesto e o caldo numa panela, trouxe-os para debaixo do carvalho e os apresentou.

20 Dixitque ad eum angelus Dei: Tolle carnes et panes azymos, et pone super petram illam, fundeque desuper ius. Cumque ita fecisset,
O anjo de Deus lhe disse: Toma a carne e os pães ázimos, coloca-os sobre esta pedra e derrama o caldo por cima. E assim fez.

21 Extenditque angelus Domini summitatem virgae, quam tenebat in manu, et tetigit carnes, panesque azymos: ascenditque ignis de petra, et carnes azymosque consumpsit: angelus autem Domini evanuit ex oculis eius.
O anjo do Senhor estendeu a ponta da vara que tinha na mão, tocou a carne e os pães ázimos; subiu fogo da pedra e consumiu a carne e os pães. E o anjo do Senhor desapareceu da sua vista.

22 Vidensque Gedeon quod esset angelus Domini, ait: Heu me, Domine Deus, quia vidi angelum Domini facie ad faciem.
Gideão, percebendo que era o anjo do Senhor, exclamou: Ai de mim, Senhor Deus! Pois vi o anjo do Senhor face a face.

23 Dixitque ei Dominus: Pax tecum: ne timeas, non morieris.
O Senhor lhe disse: A paz esteja contigo. Não temas, não morrerás.

24 Aedificavit ergo ibi Gedeon altare Domino, vocavitque illud, Dominus Pax, usque in praesentem diem. Cumque adhuc esset in Ephra patris Abiezer.
Então Gideão construiu ali um altar ao Senhor e o chamou “O Senhor é Paz”. Esse altar permanece até hoje em Efra de Abiezer.

Reflexão:
O chamado de Gideão revela que a força não nasce do poder humano, mas da presença de Deus que transforma fragilidade em vitória. O impossível torna-se caminho quando o coração se abre à confiança. Cada pessoa é convocada a libertar sua própria história dos medos e opressões que a prendem. O sinal do anjo é a revelação de que o infinito se encontra no cotidiano. A paz nasce não da ausência de luta, mas da certeza de que o Eterno habita a caminhada. A dignidade do ser humano floresce na liberdade de servir e no amor que cria futuro.

Leia: LITURGIA DA PALAVRA

Leia também:

Primeira Leitura

Segunda Leitura

Salmo

Evangelho

Santo do dia

Oração Diária

Mensagens de Fé

#evangelho #homilia #reflexão #católico #evangélico #espírita #cristão

#jesus #cristo #liturgia #liturgiadapalavra #liturgia #salmo #oração

#primeiraleitura #segundaleitura #santododia #vulgata

Nenhum comentário:

Postar um comentário